Een tegengif voor chaos
Koop boek - 12 Regels voor het leven door Jordan B. Peterson
Wat is het onderwerp van het boek 12 regels voor het leven?
Een nieuw boek, 12 Regels for Life (2018), presenteert lezers met een inventaris van de meest dringende problemen van het leven, evenals uitdagingen die sinds het begin van de beschaving in de menselijke geest zijn geweest. Om ons te helpen een zinvol leven te leiden, heeft auteur Jordan B. Peterson enkele van de meest blijvende filosofische en theologische uitspraken samengesteld, evenals de leringen uit enkele van onze meest geliefde verhalen, in een verzameling van 12 principes. Deze duidelijke en consistente regels, die gebaseerd zijn op filosofie, psychologie, geschiedenis en mythe, kunnen door iedereen worden gevolgd.
Wie heeft het boek 12 regels voor het leven gelezen?
- Studenten die een diploma in psychologie nastreven
- Lezers die op zoek zijn naar doel in hun leven en degenen die geïnteresseerd zijn in de leringen van de mythologie,
Wat is de achtergrond van Jordan B. Peterson?
Jordan Peterson, een klinisch psycholoog en culturele criticus, is een professor in de psychologie aan de Universiteit van Toronto, evenals een klinisch psycholoog en culturele criticus in het algemeen. Zijn vaak controversiële YouTube-video's en openbare optredens, waarin hij kritiek heeft op de politieke correctheid, hebben hem veel aandacht en media-aandacht besteed.
Wat zit er precies voor mij in? Krijg wat solide, bruikbaar advies om u te helpen navigeren door de ruwe weg die het pad van het leven is.
In het verhaal van Pinocchio bereikt een kleine pop zijn wens: hij wordt bevrijd van de draden die waren gebruikt om zijn bestaan te regeren en krijgt de kans om op te groeien en een echte, zelfvoorzienende jongeman te worden. Dat vereiste omgaan met alle gevaren van het dagelijks leven, evenals de harde lessen die werden opgedaan via eerlijkheid, vriendschap en familie, die Pinocchio pas later begreep. Door de geschiedenis heen hebben klassieke verhalen zoals Pinocchio, evenals een overvloed aan andere bekende mythen, sprookjes en religieuze gelijkenissen, de taak afgebeeld om betekenis in het leven te ontdekken als een delicate evenwicht tussen orde en chaos, het vertrouwde en het exotische, of beveiliging en avontuur.
Historische boeken, evenals de geschriften van filosofen zoals Socrates en Aristoteles, worden voortdurend doorgegeven en bestudeerd omdat we universele idealen en normen zoeken die ons leven betekenis kunnen geven. Outor Jordan B. Peterson heeft deze thema Nieuwe lijst van 12 van dergelijke principes die hedendaagse mensen zullen helpen bij het navigeren door de turbulente tijden waarin we nu leven. Ontdek wat krabben ons kunnen leren over vertrouwen, wat een lotusbloem ons kan leren over het vinden van doel in het leven en wat jonge skateboarders ons kunnen leren over de menselijke natuur in deze verzameling noten.
Hiërarchieën zijn een gangbaar kenmerk van het leven in culturen over de hele wereld, dus geef jezelf een voorsprong door een uitstekende houding te behouden.
De term "de pikorde" is er een die je ongetwijfeld eerder hebt gehoord, nietwaar? Maar heb je enig idee waar het vandaan kwam? In de jaren 1920 deed de Noorse bioloog Thorleif Schjelderup-Ebbe onderzoek naar boerenkippen toen hij ontdekte dat er een duidelijke hiërarchie was onder de vogels. Hij noemde de term naar deze ontdekking. De kippen aan de top waren de gezondste en het sterkste, en ze waren meestal de eersten die pikken toen de kippenvoer naar voren werd gebracht. De kippen onderaan waren de zwakste. Hun veren kwamen eraf en ze mochten alleen maar knabbelen aan de kruimels die achterbleven. Pikkende bestellingen zoals deze zijn niet exclusief voor kippen; Ze kunnen worden gezien in de dierenwereld in hun natuurlijke staat. Roeven, bijvoorbeeld, ongeacht of ze in de oceaan worden gevonden of in gevangenschap worden gekweekt, zullen fel strijden om de beste en meest veilige plaatsen om hun toevlucht te nemen.
Wetenschappers hebben ontdekt dat deze concurrentiegeschillen ertoe zullen leiden dat de winnaars en verliezers chemische saldi hebben in hun hersenen die aanzienlijk verschillen. Het winnen van deelnemers zal een grotere verhouding hebben van het hormoonserotonine tot octopamine, terwijl het verliezen van de verhoudingen van de deelnemers op de andere manier scheef zal zijn. Deze niveaus kunnen zelfs de houding van kreeften beïnvloeden: hogere hoeveelheden serotonine resulteren in winnaars die behendiger en rechtopstaander zijn, terwijl hogere niveaus van octopamine resulteren in het strak en opgerold van verliezers. Sinds deze ongelijkheid zullen toekomstige confrontaties moeilijker zijn, omdat de rechtopstaande kreeften groter en beangstiger zullen lijken, waardoor de nerveuze kreeften ondergeschikt blijven. Het is mogelijk dat je vermoedt dat mensen hiërarchieën en cycli van winnen en verliezen die vergelijkbaar zijn met die van dieren.
Een aantal onderzoeken heeft aangetoond dat degenen die lijden aan alcoholisme of depressie minder geneigd zijn om deel te nemen aan een competitief scenario, dat gewoon dient om nog grotere inactiviteit aan te moedigen, evenals een slecht zelfbeeld en wanhoop. Het omgekeerde is ook waar: individuen die winnen vertonen vaak een zwiepende en zelfverzekerde houding, die hen kan helpen bij het handhaven van hun winnende run. Mensen, zoals kreeften, vergelijken en contrasteren zich altijd met elkaar, en we verbinden het intellect van een persoon met zijn fysieke uiterlijk. Wanneer u probeert een voorsprong te krijgen, onthoud dan de eerste regel: houd uw hoofd hoog gehouden en neemt u het standpunt aan van een overwinnende krijger.
Zichzelf behandelen met dezelfde zorg dat je een geliefde zou zijn, is essentieel.
In het geval dat uw hond ziek was en de dierenarts ervoor geneeskunde heeft aanbevolen, zou u het oordeel van de dokter niet in twijfel trekken en weigeren het recept te vullen, toch? Desondanks volgt een derde van de individuen geen medische voorschriften die door hun artsen aan hen worden verstrekt, waardoor de kwestie wordt opgeroepen waarom we beter voor onze honden zorgen dan wij van onszelf. Het feit dat we ons altijd bewust zijn van onze eigen tekortkomingen, draagt bij aan onze gevoelens van zelfhaat, wat kan leiden tot ongerechtvaardigde zelfverzuim en de overtuiging dat we ons niet meer gelukkig voelen. Als gevolg hiervan houden we ons meer zorgen over anderen dan bij onszelf.
Dit idee dat we waardeloos zijn, kan worden teruggevoerd op het verhaal van Adam en Eva dat op zijn minst uit de Hof van Eden wordt verdreven. Volgens dit allegorische verhaal symboliseren Adam en Eva alle mensen, en ze worden misleid in het eten van de verboden vrucht van kennis door een kwaadaardige slang, die wijsheid vertegenwoordigt. Mensen worden gezien als permanent besmet met kwaad als ze de raad van de slang accepteren, volgens de legende. Hoewel het verhaal van de tuin van Eden ons zelfbewust kan maken over deze slechte kant in onszelf en het gevoel kan versterken dat we geen goede dingen verdienen, kan het ook in een ander licht worden geïnterpreteerd: het is niet alleen wij die zijn beschadigd, maar het hele universum als gevolg van de val. De mensen en de slangen van de tuin kunnen worden gezien als de inherente balans van orde en chaos die over de hele aarde bestaat.
Het is ook mogelijk om deze dualiteit van de natuur in de oosterse filosofie te observeren, die wordt gesymboliseerd door de twee zijden van het yin-yang-symbool: er is een heldere kant en een donkere kant, maar beide kanten bevatten een deel van de ander erin, en geen van beide kan bestaan zonder de andere. Het bereiken van harmonie in deze situatie wordt bereikt via het bereiken van een goede balans tussen licht en duisternis, met als doel niet te ver te gaan. Overweeg het volgende scenario: als een ouder probeert te voorkomen dat zijn kind wordt blootgesteld aan iets "slecht", zullen ze gewoon chaos vervangen door de tirannie van te veel orde. Bij gebrek aan een betere uitdrukking is het proberen om onberispelijk te zijn zinloos. Dit brengt ons bij de tweede regel: behandel jezelf alsof je een geliefde bent die je hulp nodig had.
Zorg daarom voor jezelf, maar onthoud van vechten tegen chaos, omdat dit een onwinbare strijd is. Bovendien, in plaats van je alleen te concentreren op wat je gelukkig maakt, probeer je te concentreren op wat ook het beste voor jou is. Zelfs als u misschien niet uw tanden wilde poetsen of als kind uw wanten aanzet, zijn dit belangrijke activiteiten om aan deel te nemen. Om te identificeren wie u bent en waar u naartoe wilt in het leven, moet u doelen voor uzelf stellen Als volwassene die u helpt te definiëren wie u bent. Hierna zult u de maatregelen ontdekken die u moet doen, evenals de activiteiten die het meest geschikt zijn voor u.
Het verkeerde bedrijf kan schadelijk zijn voor uw welzijn, dus kies uw partners zorgvuldig.
Een van de jongensjarenvrienden van de auteur heeft nooit de graslanden van Fairview, Alberta verlaten, waar hij opgroeide in de Prairie -provincie Alberta in Noord -Canada. In plaats daarvan bleef hij en werd uiteindelijk een van de vele ne'er-do-wells van de stad. Het was pas nu en dan dat de auteur naar huis zou terugkeren en zijn buddy zou ontmoeten - en bij elk bezoek kon de auteur de geleidelijke, tragische achteruitgang van zijn vriend zien zien. Wat ooit een gevoel van mogelijkheid was, is een gevoel van bitterheid geworden naarmate men ouder wordt. Die ne'er-do-wells, het werd duidelijk voor de auteur, sleepten zijn buddy naar beneden en verhinderden dat hij verder in het leven vorderde. En dit is iets dat iedereen op elk moment op elke locatie kan overkomen.
Wanneer een onderpresteerder wordt geplaatst bij een groep hoge prestaties, kan een vergelijkbare dynamiek zich afspelen in een werkomgeving. Het management kan van mening zijn dat de lastige werknemers door dit te doen over positieve praktijken van hun collega's zullen leren. Dit is niet noodzakelijkerwijs het geval. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, heeft onderzoek aangetoond dat het omgekeerde meer kans is, met slechte gewoonten die zich beginnen te verspreiden en de algehele prestaties van iedereen verlagen. Daarom is de derde richtlijn om ervoor te zorgen dat u zich omringt met ondersteunende mensen, omdat dit de soorten verbindingen zijn die het potentieel hebben om een goede verandering in uw leven te veroorzaken. Selectief zijn over je vrienden is een verstandige beslissing die noch egoïstisch noch snobistisch is. Positieve en ondersteunende vriendschappen gaan beide kanten op: wanneer je aanmoediging nodig hebt, zullen ze er voor je zijn, en wanneer je vriend hulp nodig heeft bij het herstellen van een tegenslag of vooruitgang boeken, zul je er voor hen zijn.
Het is mogelijk dat deze dynamiek individuele prestaties kan bevorderen en tegelijkertijd kan leiden tot aanzienlijk maatschappelijk succes bij gebruik als onderdeel van een team. Bij het verlaten van Fairview voor de universiteit, trad de auteur toe tot een groep gelijkgestemde mensen die elkaar hebben geholpen bij hun evenals in vele andere inspanningen, zoals de oprichting van een krant en het beheer van een succesvolle studentenunie. Je vrienden zullen zien wanneer je wentelt in negativiteit en je zal aansporen om eruit te klikken en weer op het goede spoor te komen. Ze zullen willen wat het beste voor u is en ze zullen willen wat het beste voor u is om succesvol te zijn.
Niet door jezelf te vergelijken met anderen, maar door jezelf te vergelijken met je eerdere prestaties, kan vooruitgang worden bereikt.
Er was een tijd dat een grote vis in een kleine vijver als een eer werd beschouwd. Vanwege het internet is zelfs het idee van een lokale gemeenschap echter al een overblijfsel van de vorige eeuw. De wereld is een wereldwijde samenleving geworden, en waar je ook bent in de wereld, er is altijd iemand die getalenteerder of intelligenter is dan jij. Als gevolg hiervan komen we bij het onderwerp zelfkritiek. Om succesvol te zijn in het leven, is het noodzakelijk om kritisch over zichzelf te zijn; Anders zouden we niets hebben om naar te streven, geen verlangen om onszelf te verbeteren, en ons leven zou binnenkort zinloos worden. Gelukkig is het een natuurlijke menselijke neiging om het heden als onvoldoende en de toekomst te beschouwen als een veel betere toekomst beloven. Er is een reden voor deze neiging, en het helpt bij ons vermogen om gemotiveerd te blijven om door te gaan en beslissingen te nemen.
Zelfkritiek daarentegen kan aanstootgevend worden wanneer het allemaal gaat over het vergelijken van onszelf met anderen. Dit zorgt ervoor dat we uit het oog verliezen waar we zijn met betrekking tot onze doelen. Eerst en vooral moedigt dit ons aan om in zwart-wit te denken: we zijn geslaagd of gefaald in onze inspanningen. Hierdoor kunnen we de incrementele winst niet zien die vaak klein zijn, maar toch belangrijk zijn. Vergelijkingen kunnen er ook toe leiden dat we het bredere beeld uit het oog verliezen door ons te concentreren op een bepaald element van ons leven en de betekenis ervan te overdrijven. Overweeg het volgende scenario: u kijkt terug op het voorgaande jaar en realiseert zich dat u niet zo productief was op het werk als sommige van uw collega's. Misschien voel je je misschien een complete en uiterste mislukking vrijwel onmiddellijk. Je kunt echter vinden dat als je een stap terug doet en naar alle gebieden van je leven kijkt, je zult zien dat je belangrijke veranderingen in je gezinsleven hebt aangebracht.
Als gevolg hiervan is de vierde richtlijn om jezelf nooit te vergelijken met anderen en jezelf altijd te evalueren in relatie tot je eigen eerdere prestaties in plaats van tegen anderen. Het maken van vergelijkingen tussen huidige en eerdere resultaten kan u ook helpen op koers te blijven. In het geval dat je begint te geloven dat je constant wint, is dit een waarschuwingssignaal dat je je vermogen moet verbeteren om risico's te nemen en moeilijke doelstellingen voor jezelf te stellen. Stel je voor dat je je incheckt bij je voortgang als een huiseigenaar die moet worden geïnspecteerd. Om dit te doen, moet u alles van boven naar beneden onderzoeken en elk probleem categoriseren. Is het een esthetisch probleem of een structurele? U moet eerst een lijst maken van de items die moeten worden opgelost voordat u uw goedkeuringszegel kunt bieden. Deze methode zal u waarschijnlijk zo bezig houden met uw eigen problemen dat u zich geen zorgen maakt over hoe u zich verhoudt tot anderen.
Het is de verantwoordelijkheid van een ouder om een kind op te voeden dat verantwoordelijk en medelevend is.
Als je ooit ouders een kind hebt zien negeren dat problemen veroorzaakt, heb je misschien afgevraagd of ze gewoon vreselijke ouders waren of dat ze slim waren door het kind toe te staan zichzelf te verslijten. Ouderschapsstijlen zijn in de loop van de tijd geëvolueerd, vaak als gevolg van de eeuwenoude natuur versus koesteren argument, evenals verschillende gezichtspunten over het soort instincten dat bij alle mensen aangeboren is. Onze oude voorgangers waren aangenaam, vriendelijk en kinderachtig, volgens een wijdverbreid idee dat in de achttiende eeuw is ontstaan bij de filosoof Jean-Jacques Rousseau. Er wordt beweerd dat de corrumperende invloed van de beschaving op de mensheid de schuld is van onze geschiedenis van conflict en bloedvergieten.
De realiteit dat individuen worden geboren met gewelddadige impulsen is nu meer begrepen, en mensen moeten leren vriendelijker, zachter en meer "beschaafde" volwassenen te worden als gevolg van deze kennis. Gezien hoe smerige kinderen op een speeltuin kunnen zijn, is het waarschijnlijk dat u zich herinnert hoe kalm de meeste bedrijven daarentegen kunnen zijn .......................... uiteindelijk , gelooft de auteur, het is de verantwoordelijkheid van ouders om ervoor te zorgen dat hun natuurlijk agressieve kind opgroeit als een passend aangepaste volwassene. Dit leidt ons naar de vijfde regel: ouders moeten meer zijn dan alleen vrienden; Ze moeten een verantwoordelijk en sympathiek mens verhogen. Het feit dat niemand graag de "slechterik" is, kan dit een probleem maken. Kinderen zijn echter agressief omdat ze een natuurlijk verlangen hebben om grenzen te verleggen om te ontdekken waar de grenzen van de samenleving worden getrokken. Als gevolg hiervan moet een ouder, als het gaat om het trekken van dergelijke grenzen, sterk en vastberaden zijn.
Hoewel dit misschien niet zo leuk lijkt, overweeg dit dan: als ze deze dingen niet leren van een liefhebbende, begripvolle ouder, zullen ze ze later in het leven leren op een manier die zeker minder vriendelijk en begripvol is. In deze sectie zullen we drie belangrijke technieken voor effectief ouderschap bespreken: de eerste stap is het beperken van de reikwijdte van de voorschriften. Te veel beperkingen leiden tot ontevreden kinderen die voortdurend worden geconfronteerd met wegversperringen. Dus houd de dingen eenvoudig en gemakkelijk te begrijpen door zich te houden aan een paar fundamentele, gemakkelijk te begrijpen regels, zoals nooit bijten, schoppen of iemand raken tenzij het in zelfverdediging is.
Het tweede principe is om de minste benodigde hoeveelheid stroom te gebruiken. Alleen wanneer de gevolgen duidelijk worden gemaakt dat effectieve en eerlijke straf kan worden beheerd. De straf moet ook evenredig zijn met het misdrijf, wat betekent dat het slechts zo hard moet zijn als nodig is om een kind te leren de regel niet opnieuw te overtreden in de toekomst. Soms is alles wat nodig is een ontevreden uitdrukking; In andere gevallen kan een week zonder videogames vereist zijn. De derde vereiste is dat deelnemers in paren aankomen. Kinderen zijn vindingrijk en zullen proberen hun verlangens te bereiken door de ene ouder tegen de andere te plaatsen - het onderhouden van een verenigd front is essentieel. Ook maakt elke ouder fouten, maar als u een ondersteunende echtgenoot hebt, zult u eerder in het proces eerder in het proces herkennen en vangen.
De wereld is vol onrecht, maar we moeten de verantwoordelijkheid voor onze hachelijke situatie op de schouders van anderen niet plaatsen.
Er is geen gevoel van suikercoating, het feit dat de wereld vol moeilijkheden en ellende zit - maar dit is geen reden om de hoop op te geven. Hoewel veel individuen door de geschiedenis heen hebben geloofd dat het leven hard en onrechtvaardig is, hebben ze ook geloofd dat het nemen van extreme maatregelen acceptabel is. Naar de mening van de Russische romanschrijver Leo Tolstoy is het leven zo waanzinnig oneerlijk dat er slechts vier acceptabele reacties zijn: infantiele onwetendheid, hedonistisch plezier, zelfmoord of volhardend ondanks alles. In zijn artikel 'A Confession' onderzocht Tolstoy deze tegengestelde standpunten en besloot dat zelfmoord het meest eerlijke antwoord was, en dat het blijven vechten het bewijs was van zijn onvermogen om de juiste beslissing te kiezen.
Anderen hebben op een vergelijkbare manier gereageerd, maar hebben ervoor gekozen om het leven van anderen te nemen naast hun eigen, in wat bekend staat als moord-zelfmoorden, zoals de schietpartijen van Sandy Hook en Columbine School, onder andere. Duizend schietpartijen vonden plaats in de Verenigde Staten gedurende een periode van 1.260 dagen vóór juni 2016, waarbij de daders minstens vier anderen doden en vervolgens zichzelf schieten. In veel gevallen werd dit gevolgd door een zelf toegebrachte dood. Het maakt niet uit hoeveel je hebt geleden of hoe wreed en oneerlijk leven voor jou is geweest, ondanks de pessimistische kijk van Tolstoy, je zou het niet tegen de wereld moeten houden. In wezen is dit waar de zesde levensregel over gaat, die zegt dat je de verantwoordelijkheid voor je eigen leven moet aanvaarden voordat je het oordeel over anderen geeft. Het was Aleksandr Solzhenitsyn, een andere Russische schrijver, die de overtuiging hield dat het mogelijk was om de hardheid van het leven te verwerpen, zelfs toen het leven wreed voor je was.
Solzhenitsyn was een van de communisten die vochten tegen de nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar hij werd gevangengezet door zijn eigen regering na de oorlog, ondanks zijn dienst. Nog verwoestender, hij werd gediagnosticeerd met kanker terwijl hij gevangen zat in een Russisch arbeidskamp, waardoor zijn ellende werd verergerd. Ondanks dit alles weigerde Solzhenitsyn de wereld verantwoordelijk te houden voor zijn ongelukkige omstandigheden. Hij aanvaardde de verantwoordelijkheid voor zijn acties bij het ondersteunen van de Communistische Partij die hem gevangen had gezet en besloot om het meeste uit de tijd te halen om een positieve en belangrijke bijdrage te leveren aan het grotere goed.
Wat hij deed was het schrijven van de Gulag -archipel, een boek dat diende als zowel een kroniek van de Sovjet -kampen die hij persoonlijk had bezocht als een vernietigende veroordeling van de omstandigheden waarin ze werden gehouden. Het boek speelde een belangrijke rol bij het beëindigen van een einde De resterende steun voor Stalin's versie van het communisme die destijds over de intellectuele kringen bestond.
Voorzorgen in de behoeften van anderen kan een zinvolle daad zijn, en we moeten betekenis kiezen boven onmiddellijke genoegens.
Heb je ooit het verhaal gehoord van de aap die zijn hand in de koekjestrot heeft gekregen? Het is een klassieker. Een koekje was in een open pot geplaatst en de mond van de pot was net groot genoeg om de hand van de aap binnen te komen - maar niet groot genoeg om zijn vuist met de traktatie erin te laten komen. Hij zou gedwongen worden zijn poging om aan zijn traktaties te houden, te verlaten als hij dit bleef doen. De les van dit verhaal is dat er kosten zijn om hebzuchtig te zijn: de aap werd uiteindelijk gepakt omdat hij weigerde zijn koekje op te geven. Wat is het verschil tussen dit en menselijk gedrag? Hoeveel individuen genieten van activiteiten die niet in hun beste belang zijn? Hoeveel mensen zijn bovendien afkerig van het sluiten van compromissen die in hun beste belang zijn?
Een van de onbedoelde gevolgen van het zien van de wereld als een put van ellende is dat het het bijzonder gemakkelijk maakt om het leven te rationaliseren een leven gericht op tijdelijke genoegens die het op korte termijn meer aanvaardbaar maken. Bovendien, als het je gelukkig maakt, kan het niet zo verschrikkelijk zijn, toch? Dit is de redenering achter zelfvernietigende activiteiten zoals eetbuien en drinken, drugsgebruik, seksuele verdorvenheid en andere vormen van zelfbeschadiging. De keerzijde van dit debat is opoffering, met name het type opoffering dat in de toekomst in grotere dingen resulteert als gevolg van het opgeven van iets in het heden. Deze praktijk dateert uit de prehistorische tijden, wanneer gemeenschappen hun voedsel zouden redden om hun overleven in de winter te verzekeren of om anderen in de samenleving te helpen die niet konden jagen of produceren.
Dit is een ander onderwerp dat uitgebreid in de Bijbel wordt bedekt. Toen God Adam en Eva uit het paradijs verdreef, werd zeer duidelijk gemaakt dat hun aanvankelijke zonde de oorzaak was van het harde en vreselijke bestaan dat iedereen gedwongen wordt te doorstaan. Ons verdriet in dit leven daarentegen is de prijs die we moeten betalen om te kunnen genieten van de geneugten van het hiernamaals. Dit leidt ons naar de zevende richtlijn, namelijk het prioriteren van betekenisvolle doelstellingen boven onmiddellijke plezier. Nu zou je aannemen dat dit een eenvoudig idee is waar de meeste mensen al bekend mee zijn. We geven tenslotte onze vrije tijd op om naar het werk te gaan en nu lange uren in te zetten om later op vakantie te kunnen gaan of te ontspannen op een strand tijdens de zomermaanden later.
Dit gaat echter dieper dan alleen opofferen voor uw eigen persoonlijke voordeel; Er zijn zowel grote als kleine dingen die we kunnen opgeven voor het grotere goed, en hoe groter het offer, hoe voordeliger het op de lange termijn kan zijn. Het kan nuttig zijn om de lotusbloesem te visualiseren. Tijdens het eerste jaar van bestaan groeit deze plant op de bodem van een meer en ontsnapt hij langzaam aan de duisternis totdat het uiteindelijk door het wateroppervlak en bloemen in het zonlicht barst. Anders gezegd, als je bij iets blijft en bereid bent om offers te brengen om je doel te bereiken, wordt je beloond.
Leugens zijn een frequente techniek van zelfbedrog, maar we moeten proberen ons leven te leven in het licht van de waarheid.
De ziel van een persoon, volgens de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche, kan worden gemeten aan de hand van hoeveel pure waarheid ze kunnen doorstaan. Ondanks het feit dat de waarheid vaak wordt gezien als een gewaardeerde bezit in onze samenleving, blijven we regelmatig leugens uiten. Het krijgen van wat we geloven dat we willen is een van de meest voorkomende motivaties om tegen onszelf en andere mensen te liegen. Bekend als levens-lies door de Oostenrijkse psycholoog Alfred Adler, worden ze gedefinieerd als de acties en verklaringen die we zullen afleggen om een doel te bereiken dat in de eerste plaats slecht doordacht is. U kunt bijvoorbeeld uw pensioen zien als plaats op een afgelegen strand in Mexico, compleet met een eindeloze voorraad margaritas en andere verfrissingen. Dit soort doel kan zo verleidelijk zijn dat je jezelf zult blijven misleiden door te geloven dat het haalbaar is, zelfs als de omstandigheden zich ophopen die het onwaarschijnlijker maken.
Hoewel je misschien huidirritaties hebt van de hitte, zand en alcohol, zul je jezelf blijven vertellen dat je het ideale plan hebt - zelfs als het helemaal geen plan is, omdat je geen concrete acties hebt gedefinieerd dat Misschien van uw droom mogelijk een realiteit veranderen. Het vermogen om onszelf te misleiden door te geloven dat we al wat we moeten weten, wordt vaak geassocieerd met dit soort illusies. Dit is een bijzonder stom standpunt om te hebben, omdat het onze natuurlijke drang remt om als individu te leren en te ontwikkelen. Wanneer je echter in een leugen leeft en weigert de realiteit te erkennen, kunnen dingen veel erger worden en veel slechtere dan ze nu zijn. In het epische gedicht van John Milton, Paradise Lost, wordt Lucifer getoond als een rationele figuur die, toch, overmoed wordt en verliefd wordt op zijn capaciteit resultaat van hun acties.
Dit vormt het toneel voor regelnummer acht: stop met liegen en begin de waarheid te vertellen. U hoeft niet al uw verheven ambities op te geven, maar u moet bereid zijn flexibel te zijn om ervoor te zorgen dat uw doelstellingen praktisch zijn en de realiteit vertegenwoordigen. Als gevolg hiervan, naarmate uw kennis en perspectief evolueren, moeten uw doelstellingen ook. En als je leven in de verkeerde richting gaat, kan het tijd zijn om de huidige waarheid in twijfel te trekken die je volgt, degene die je zwak, afgewezen of nutteloos voelt en je eigen waarheid opnieuw bevestigt om weer op het goede spoor te komen.
Gesprekken zijn een kans om te leren en te ontwikkelen, niet om met elkaar te concurreren.
Duizenden jaren na zijn dood wordt de Griekse filosoof Socrates nog steeds beschouwd als een van de slimste individuen die ooit de aarde heeft gelopen. Een bijdragende factor hieraan was zijn overtuiging dat het enige waar hij vertrouwen van had, was dat hij niets wist, dat diende als een drijvende kracht in zijn discussies en een motivatie voor zijn bereidheid om te leren. Wanneer u een echte discussie hebt, moet de procedure vergelijkbaar zijn met die van het denken. Dingen denken is in feite naar jezelf luisteren terwijl je twee tegengestelde gezichtspunten over een bepaald onderwerp onderzoekt. Als gevolg hiervan construeert u in wezen uw eigen interne dialoog, wat een uitdaging kan zijn, omdat u beide gezichtspunten goed moet afbeelden terwijl u nog steeds doelstelling blijft in uw conclusie.
Dit is een belangrijke reden waarom individuen met elkaar communiceren: het stelt hen in staat om alle kanten van een probleem gemakkelijker uit te leggen en een beslissing te nemen. Zelfs jongeren zullen zich bezighouden met dit gedrag: als een kind denkt dat het leuk zou zijn om op een dak te spelen, kunnen ze het idee voorstellen aan een buddy, die hen vervolgens kan waarschuwen voor de risico's daarvan. Dankzij de volgende discussie kan het kind dat het eerste idee had om het nieuwe gezichtspunt te onderzoeken, de waarschijnlijkheid te beoordelen dat iemand zichzelf kan vallen en verwonden, en, idealiter, de beste keuze te maken. Gesprekken daarentegen gaan zelden op deze manier. In plaats daarvan zullen een of beide deelnemers weigeren te luisteren en zullen de dialoog benaderen alsof het een wedstrijd is waarin ze moeten winnen om hun veronderstellingen te bevestigen. Als gevolg hiervan zullen ze, in plaats van te luisteren naar wat de andere persoon te zeggen heeft, nadenken over wat ze moeten zeggen of doen alsof het een wedstrijd is om te zien wie het beter kan zeggen.
Daarom stelt de negende regel dat u moet letten op wat anderen zeggen en aanneemt dat u kunt profiteren van hun ervaringen. Een eenvoudige techniek om een betere conversationalist te zijn, is om aandacht te schenken aan wat de andere persoon zegt en het vervolgens hardop uit te leggen of samen te vatten zodra ze klaar zijn. Dit dient een aantal doeleinden: het zorgt ervoor dat je dingen goed hebt gehoord terwijl je ook helpt bij hun retentie in je geheugen; Het minimaliseert ook de mogelijkheid om feiten verkeerd weer te geven of te vereenvoudigen om uw standpunt tijdens de discussie te passen. Het kan moeilijk zijn om de waarheid te horen, en het kan nog moeilijker zijn om kennis te accepteren waarvoor u uw overtuigingen en veronderstellingen moet heroverwegen. Dit is echter de prijs die u moet betalen als gevolg van het prachtige proces van leren en ontwikkeling.
Er is een duidelijke en precieze terminologie nodig om de complexiteit van de situaties van het leven om te gaan.
Het leven is echt een enorm en complex tapijt, en toch geven we er de voorkeur aan om alleen de geïsoleerde bits waar te nemen die nodig zijn om alles te begrijpen. De kans is dat als je door de straat gaat en je een appel op de grond opmerkt, je niet zult nadenken over hoe de vrucht was gekoppeld aan de tak, boom, wortels en grond voordat het viel. De reden hiervoor is dat we de neiging hebben om alleen op te merken of aandacht te schenken aan dingen die ons nuttig zijn of onze doelen in de weg gaan. De appel trekt onze aandacht omdat het een symbool is van voedsel en voeding. We houden echter geen rekening met de bomen en de bodem, omdat ze van weinig waarde voor ons zijn in termen van het voldoen aan onze vereisten.
Het is begrijpelijk dat onze geest niet altijd alles bijhoudt; De wereld is daarvoor veel te ingewikkeld. Als gevolg hiervan vereenvoudigt de geest dingen en maakt het eenvoudiger voor ons om door te gaan met ons leven. Af en toe kan er echter iets gebeuren waardoor onze perceptie van het universum wordt verbrijzeld en de wereld chaotisch lijkt. Daarom is de tiende richtlijn zo belangrijk: wees precies in uw taalgebruik. Wat is het voordeel hiervan? Beschouw bijvoorbeeld het woord 'voertuig'. U weet wat een voertuig is, nietwaar? Het is een vervoerswijze die u van plaats A naar punt B brengt B. Maar als dit voertuig in het midden van de reis tussen A en B afbreekt, hebt u een goed begrip van hoe een auto werkt? Is het mogelijk om de kap te openen en dit ingewikkelde stuk machines te repareren?
Wanneer uw auto afbreekt, is er een grote kans dat u primitieve impulsen hebt om te sch -schelden en misschien zelfs het voertuig schoppen omdat u niet langer zo eenvoudig is. Het gebeurt wanneer dingen ingewikkeld en chaotisch worden, en om te herstellen, moet u de orde herstellen door te beschrijven wat er op een duidelijke en exacte manier mis is gegaan. Wanneer uw lichaam begint te werken en u ziek wordt, moet dezelfde procedure worden gevolgd. Er kunnen een aantal problemen tegelijkertijd plaatsvinden, dus u moet uw arts informeren over uw specifieke symptomen. Heeft uw maag pijn, of heeft u koorts? Is het mogelijk dat het begon nadat je iets hebt gegeten? Wat was het precies? U kunt de orde herstellen en zich beter beginnen te voelen door exact te zijn en de nodige maatregelen te nemen.
Bovendien kan het gebruik van precieze taal uw interacties helpen soepeler te functioneren. Is er iets dat uw partner u irritant vindt, zoals verwaarlozen om zelf op te ruimen? Als het gaat om het omgaan met anderen, hoe eerder je eerlijk en nauwkeurig bent, hoe beter.
Er zijn vreselijke en tirannieke individuen ter wereld, maar we moeten vermijden om de menselijke natuur te onderdrukken in onze inspanningen om ze uit te roeien.
Een belangrijke conclusie in de roman van George Orwell, The Road to Wigan Pier, is dat het socialisme aanhangers in Engeland aantrekken, niet vanwege mededogen voor de vreselijke omstandigheden waarmee mijnwerkers worden geconfronteerd, maar eerder vanwege antipathie voor de rijken en krachtige. Tegenwoordig zijn er vergelijkbare opvattingen tegen het patriarchaat, een door mannen gedomineerde leiderschapsstructuur die de samenleving eeuwenlang heeft gecontroleerd.
Een belangrijke bron van dit anti-patriarchaatsentiment is Max Horkheimer, een voorstander van de zogenaamde "kritische theorie" die lid is van de marxistische Frankfurt School en een voorstander van patriarchale onderdrukking. Hij geloofde dat onderwijs en intellectualisme zich moeten concentreren op sociale transformatie, en dat ze, in plaats van te proberen vrouwen te empoweren, ernaar zouden moeten streven om de sterke onderdrukkers in een samenleving te bestrijden en te elimineren - d.w.z. de bestuursmannetjes - in plaats van empowerment van vrouwen. Bovendien wordt de deconstructie van onze macho -cultuur nu bepleit in geesteswetenschappen over de hele wereld, en om een goede reden. Alles gaat over het vernietigen in plaats van te repareren of produceren, en volgens de auteur heeft dit geresulteerd in een uitstorting van woede gericht op mannelijk gedrag dat te hard en bijziend kan zijn in de toepassing ervan.
Om slechts één voorbeeld te geven, worden veel mannelijke studenten vaak geconfronteerd met agressieve beschuldigingen dat ze medeplichtig zijn aan patriarchale onderdrukking - maar de weg naar rechtvaardige verandering mag niet elke man als een mogelijke seksuele crimineel beoordelen. Hoewel het waar is dat veel mannen op een betreurenswaardige manier hebben gehandeld, beweert de auteur dat mannen ook hun inherent agressieve disposities voorgoed hebben gebruikt, zoals deelname aan gezonde concurrentie, het onderzoeken van potentieel gevaarlijke regio's en het bereiken van broodnodige vooruitgang. Volgens de auteur brengt het zich bezig met skateboarders. Verbazingwekkende skateboarders toonden opmerkelijke moed en een wens om gevaar te accepteren buiten sommige gebouwen op de campus van de Universiteit van Toronto. Daarna besloten de gemeentelijke autoriteiten echter om skateboarden op het terrein van de universiteit te verbieden. Vandaar dat regelnummer 11: kinderen niet storen die schaatsen of op hun fietsen rijden.
We zijn niet in staat om normen te creëren die onverenigbaar zijn met ons fundamentele karakter als mensen. Onze wetten moeten ons zonder twijfel beschermen, maar ze moeten dit niet doen op een manier die de positieve kenmerken ondermijnt die bij individuen bestaan. De gedramatiseerde weergave van wat er kan gebeuren wanneer mannen hun mannelijkheid verliezen, is naar mijn mening echt heel uitstekend geweest. Hierdoor kan vijandigheid een verboden vrucht worden die zich uitdrukt in fascistische neigingen, zoals het verhaal van Fight Club aantoont. Een andere real-world reactie op emasculatie is de recente heropleving van rechtse politieke bewegingen in de Verenigde Staten. De realiteit is dat moeders niet willen dat hun zonen opgroeien zonder de kans om dingen voor zichzelf te ontdekken en zelfvoorzienend te worden. Hij beweert dat elke man een moeder heeft, en wat voor soort moeder zou willen zorgen voor een man-kind die volledig afhankelijk is van haar?
Omdat het leven moeilijk en vol verdriet is, is het belangrijk om de kleine geneugten in het leven te herkennen en te waarderen.
Heb je ooit iemand moeten zorgen voor iemand die ziek is? Het kan een van de meest uitdagende taken zijn die een persoon in zijn leven zal tegenkomen. Sinds ze zes jaar oud was, heeft de dochter van de auteur te maken gehad met ernstige artritis in haar handen en voeten. Naast tal van injecties en gewrichtsvervangingsoperaties heeft ze de afgelopen jaren ook chronische pijn gehad. Hoewel het begrijpelijk is dat je misschien het leven voelt als je dochter in deze positie is, is het ook essentieel om te beseffen dat de donkere tijden van angst, lijden en verdriet de gelukkige momenten hun betekenis geven. Neem bijvoorbeeld Superman. Toen deze figuur aanvankelijk op het toneel verscheen, was hij erg populair. Desondanks bleven de auteurs van het stripboek sterkte en kracht aan hem schenken, totdat hij bijna niet te stoppen was. Als gevolg hiervan wordt hij meer oninteressant voor lezers.
De triomfen van Superman zijn hol als er geen gevaar bestaat in de directe omgeving. Zeker, gelukkige momenten zouden waardeloos zijn als we niet hoeven te worstelen door uitdagingen en pijn om deze tijden te bereiken. Daarom is het belangrijk om zich te houden aan Regel 12: Haal zelfs de kleine genoegens die het leven te bieden heeft om gelukkig te zijn. Door zich aan deze richtlijn te houden, zul je zeker het leven omarmen en genieten van al het geweldige ding dat je overkomt. Je zult jezelf ook door moeilijke omstandigheden kunnen zien, zelfs als ze lang meegaan. Na jaren van pijn en lijden ontdekte de dochter van de auteur eindelijk een nieuwe fysiotherapeut die haar hielp bij het herwinnen van meer mobiliteit, een redelijke mate van normaliteit en een significante vermindering van pijn. Het is mogelijk dat er meer problemen kunnen zijn, maar ze zijn allebei tevreden om te profiteren van de voordelen zolang ze meegaan.
Dit is de grootste houding om te hebben; Het is het type dat je aanmoedigt om de tijd te nemen wanneer je een kat op het trottoir tegenkomt en deze aanraakt. Je moet altijd in gedachten houden dat er geen dag is zonder de duisternis van de nacht, en dat er geen bestelling is zonder chaos. Wanneer we lijden, voegt het betekenis toe aan onze doorzettingsvermogen, en het maakt de tijden van kalmte zo veel bevredigender.
Het laatste hoofdstuk in het boek is 12 regels voor het leven.
Het primaire thema van dit boek is dat navigeren door het leven een voortdurende strijd is vol uitdagingen en beproevingen, en als er één ding is dat zeker kan zijn in het leven, is het dat er vrijwel zeker meer moeilijkheden zullen zijn. Het is ook mogelijk om schoonheid en plezier te vinden, ondanks het feit dat deze momenten van tijd van aard zijn. Het enige waar je in dit leven op kunt hopen, is om eerlijk en oprecht te zijn, terwijl je ook egoïstisch en arrogant bent. Het vermogen om de verantwoordelijkheid voor iemands situatie in het leven te accepteren en de wereld of anderen niet de schuld te geven, is ook essentieel. Aan het einde van de dag heeft alleen u de mogelijkheid om uw situatie te verbeteren. Bruikbaar advies: reflecteer op je fouten en vraag jezelf af: "Hoe ben ik fout gegaan?" U bent het misschien niet eens met het antwoord, maar het is een noodzakelijke stap voor voortdurende verbetering en waarachtigheid. Deze vraag moet op u regelmatig worden gesteld, zodat u het plezier kunt ervaren om elke dag vooruitgang te boeken als u ernaar streeft een beter mens te worden.
Koop boek - 12 Regels voor het leven door Jordan B. Peterson
Geschreven door BrookPad Team gebaseerd op 12 regels voor het leven door Jordan B. Peterson